Τη στιγμή που ένας ασθενής έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια της διάγνωσης της ψωρίασης, ανοίγεται μπροστά του ένας νέος δρόμος ζωής γεμάτος προκλήσεις, αβεβαιότητα και πολλές ανάγκες, τις οποίες επιζητά να καλύψει με την καθοδήγηση και τη συνεργασία του θεράποντος ιατρού. Ωστόσο, στην πραγματικότητα παρουσιάζονται διάφορα εμπόδια που δυσχεραίνουν την πλήρη ικανοποίηση των αναγκών και την επίτευξη των στόχων του ασθενούς.

Η αποτελεσματική διαχείριση ενός χρόνιου νοσήματος, όπως η ψωρίαση, συνιστά αναμφίβολα μια πρόκληση τόσο  για τον γιατρό όσο και για τον ίδιο τον ασθενή. Την τελευταία εικοσαετία έχουν αναντίρρητα σημειωθεί σημαντικά βήματα στην αντιμετώπιση της ψωρίασης. Συγκεκριμένα, η θεραπευτική φαρέτρα έχει εμπλουτιστεί με τη χρήση των βιολογικών παραγόντων, γεγονός που εξοπλίζει την επιστημονική κοινότητα με ποικίλες θεραπευτικές επιλογές που με τη σειρά τους διευκολύνουν την εξατομίκευση της θεραπείας στα χρόνια νοσήματα. 
Με τον όρο «εξατομικευμένη θεραπεία» εννοείται η υιοθέτηση ενός θεραπευτικού σχήματος σχεδιασμένου με τέτοιο τρόπο, ώστε να ανταποκρίνεται στον τρόπο ζωής και τις πολλαπλές ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς. Το θεραπευτικό σχήμα, επομένως, προσαρμόζεται στη μοναδικότητα του κάθε νοσούντος.
Ως ζητούμενο και ανάγκη του καθενός, βέβαια, αναδεικνύεται πάντα ο σχεδιασμός μιας θεραπευτικής αγωγής που θα του επιτρέψει να συνεχίζει να βιώνει ομαλά μια υγιή καθημερινότητα, ίδια με αυτή που ζούσε προτού εκδηλωθεί το νόσημα.

 
Από τη στιγμή της εμφάνισης των πρώτων συμπτωμάτων αλλά και κατόπιν, αφού γίνει η διάγνωση και συναποφασιστεί μια θεραπευτική αγωγή, τόσο ο δερματολόγος όσο και ο ασθενής προσπαθούν να επιτύχουν την πλήρη ύφεση του νοσήματος της ψωρίασης, ενίοτε όμως δεν επιτυγχάνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι ασθενείς από την πλευρά τους, ακολουθώντας μια θεραπευτική αγωγή, ευελπιστούν ότι τα συμπτώματα της νόσου θα εξαφανιστούν το συντομότερο δυνατό και ότι θα επιστρέψουν γρήγορα στην «κανονικότητα» μιας υγιούς ζωής. Παρά ταύτα, στην περίπτωση των ιδιαίτερων αναγκών που έχει ένας ασθενής με ψωρίαση, ορισμένες φορές η υπάρχουσα ποικιλία των θεραπευτικών επιλογών δεν επαρκεί για την ολόπλευρη επίλυση των προβλημάτων που αυτός αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του.

Ειδικότερα, ένας ασθενής με ψωρίαση, ο οποίος έχει ήδη ταλαιπωρηθεί από τις δερματικές εκδηλώσεις της νόσου του, προσδοκά την άμεση αποκατάσταση της όψης του δέρματός του, κάτι που ωστόσο δεν ανταποκρίνεται προς το παρόν στην πραγματικότητα, αφού οι υπάρχουσες θεραπείες απαιτούν τη μεσολάβηση ενός σημαντικού χρονικού διαστήματος. Αυτή η φαινομενική καθυστέρηση μπορεί να αποβεί επικίνδυνη στην περίπτωση ενός μη ενημερωμένου και μη εκπαιδευμένου ασθενούς, ο οποίος καταλήγει αβίαστα και αυθαίρετα στο συμπέρασμα πως ο οργανισμός του δεν ανταποκρίνεται στην αγωγή, με αποτέλεσμα να τη διακόπτει.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί το συχνό φαινόμενο του κνησμού, η παρουσία του οποίου επιμένει στον ασθενή, ακόμα και όταν έχει ήδη αρχίσει η θεραπευτική δράση της φαρμακευτικής αγωγής. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί, μαζί με τις ορατές εκδηλώσεις του νοσήματος, και ο ενοχλητικός για τους ασθενείς κνησμός.
Τέλος, ένα στοιχείο που αξίζει να επισημανθεί είναι η περίπτωση της ενδεχόμενης διακοπής της αγωγής για την ψωρίαση λόγω άλλων ανεξάρτητων προβλημάτων υγείας που μπορεί να εμφανιστούν στη ζωή οποιουδήποτε ασθενούς. Αυτή η διακοπή επιφέρει εύλογα την έξαρση του νοσήματος, γεγονός ωστόσο που δε γίνεται πάντα αντιληπτό από τους ασθενείς, οι οποίοι ενδέχεται να αποδώσουν λανθασμένα την εν λόγω έξαρση στη μη αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών επιλογών, οδηγούμενοι ακόμα και στη συνολική απόρριψη και εγκατάλειψη της θεραπείας.
Ευτυχώς, οι ασθενείς με ψωρίαση ευελπιστούμε στη βελτιστοποίηση της θεραπείας μας μέσω της έλευσης νέων και καινοτόμων θεραπευτικών επιλογών, στις οποίες ασφαλώς διεκδικούμε άμεση πρόσβαση, κατά τα πρότυπα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών.

Άρθρο του Λεωνίδα  Φωτιάδη,  προέδρου Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών με Αυτοάνοσα Ρευματικά Νοσήματα ΑΚΕΣΩ - μέλους Ομοσπονδίας ΡευΜΑζήν