Η οικοδόμηση μιας υγιούς σχέσης με το φαγητό είναι ένα δια βίου ταξίδι που ξεκινά από το τραπέζι του παιδιού. Κάθε γονέας, όπως είναι λογικό, ανησυχεί για το αν οι διατροφικές συνήθειες του παιδιού του θα έχουν αντίκτυπο στο μέλλον και στην ενήλικη ζωή του. Τι μπορείτε να κάνετε λοιπόν, για να προωθήσετε μια θετική νοοτροπία στις διατροφικές συνήθειες ενός μικρού ατόμου; Ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές και δεν θα το μετανιώσετε.
Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να πείσετε ένα παιδί να φάει χόρτα, ωστόσο με το να το πιέζετε να τα φάει δεν θα κερδίσετε τίποτα. Πολλοί ειδικοί προτείνουν μια ουδέτερη προσέγγιση στα γεύματα, ώστε τα παιδιά να καταλήξουν στα δικά τους συμπεράσματα σχετικά με αυτά που πρέπει να τρώνε. «Διατηρήστε ένα θετικό περιβάλλον γύρω από το φαγητό και προσπαθήστε να αποφύγετε την πίεση ή την τιμωρία, την ανταμοιβή και τις τακτικές διαπραγμάτευσης που κάνουν πολλοί γονείς», εξηγεί ο Jill Castle, παιδιατρικός – διαιτολόγος από το Κονέκτικατ. Τα μικρά παιδιά τείνουν να επιλέγουν το φαγητό, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι αυτή είναι μια φάση ανάπτυξης για αυτά. Ακόμη κι αν ανησυχείτε ότι η επιλεκτική διατροφή μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας ή ελλείψεις μακροπρόθεσμα, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Έρευνα έδειξε ότι η επιλογή των τροφών δεν σχετίζεται με προβλήματα υγείας, αντιθέτως είναι λιγότερο πιθανό να είναι παχύσαρκα ή υπέρβαρα.
Αντί να διαπραγματεύεστε ή να μαλώνετε στο τραπέζι ανοίξτε μία συζήτηση για τα υγιεινά τρόφιμα και δημιουργείστε ένα θετικό δυναμικό περιβάλλον. «Η νοοτροπία του ‘τρώω όλο μου το φαγητό’ κάνει κάποια παιδιά να αντιστέκονται ενώ άλλα υπακούουν για να ευχαριστήσουν τους γονείς τους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν πραγματικά να διδάξουν στο σώμα τους να απαιτούν περισσότερο φαγητό ή να βασίζονται σε εξωτερικούς δείκτες για το πόσο ή πότε να φάνε. Αυτές οι συνήθειες όμως μπορούν να αρνηθούν σε ένα παιδί να ακούει τον εαυτό του που του λέει πότε έχει χορτάσει, γεγονός που μπορεί να περιπλέξει τη σχέση του με το φαγητό», λέει ο Castle και προτείνει να βοηθήσετε τα παιδιά να μάθουν να αναγνωρίζουν πότε πεινούν και πότε όχι. «Συνομιλήστε σχετικά με το πώς αισθάνονται μετά το φαγητό, αν το απόλαυσαν», σημειώνει.
Αφήστε τα ελεύθερα να επιλέξουν το φαγητό τους. «Τα παιδιά είναι αρκετά καλά στο να διαλέγουν το φαγητό μόνα τους όταν έχουν ποικιλία και ένα ευχάριστο περιβάλλον. Μαθαίνουν να πειραματίζονται και να απολαμβάνουν το φαγητό», τονίζει ο Castle. Ακολουθήστε λοιπόν την πρόκληση και βάλτε διάφορα πιάτα στο τραπέζι και αφήστε να φάνε αυτό όποιο και όσο επιθυμούν.
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, συνήθως επιθυμούν να συμμετέχουν στο μαγείρεμα και το ψήσιμο αφού αυξάνεται η περιέργειά τους για τα τρόφιμα. Όταν τα παιδιά συμμετέχουν στην παρασκευή ενός γεύματος -ακόμα κι αν είναι τόσο απλό όσο το να ανακατεύεις ένα μείγμα ή να ρίχνεις ένα συστατικό- μπορεί να τα κάνει να αλλάξουν άποψη για όσα δεν τρώνε.
Αφιερώστε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε τη σχέση σας με το φαγητό και γενικότερα τις διατροφικές σας συνήθειες. «Εάν οι ίδιοι κάνετε δίαιτα ή τρώτε υπερβολικά ή είστε επιλεκτικοί στο φαγητό αυτό θα επηρεάσει και τα παιδιά σας. Είναι σημαντικό να έχετε μια θετική σχέση με τα τρόφιμα, ή τουλάχιστον να το προσπαθείτε για χάρη των παιδιών σας», καταλήγει ο Castle.
Πηγή: vita.gr
Του αρθογράφου
Πώς θα ξεχωρίσετε το πότε ο βήχας είναι κάτι ανησυχητικό για το παιδί σας.
Πολλά τροπικά ή εξωτικά φυτά μπορεί να είναι επικίνδυνα εάν καταποθούν και αυτά που δεν είναι επιβλαβή για κατανάλωση θα μπορούσαν να προκαλέσουν δερματική αντίδραση σε ένα παιδί ή ένα κατοικίδιο ζώο με ευαισθησία.
Οι φωνές μπορεί να πειθαρχούν αλλά προκαλούν επιβλαβείς ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά.
