Η αγαπημένη συνήθεια των παιδιών είναι να μιμούνται τους άλλους. Προτού λοιπόν αρχίσετε να σκέφτεστε γιατί το παιδί έχει γίνει γκρινιάρικο, προσπαθήστε να σκεφτείτε τι δείγματα έχει. Μπορεί να μιμούνται εσάς... Ειναι δύσκολη συνειδητοποιηση αυτή, αλλά αν νομίζετε ότι στο βάθςο της καρδιάς σας φταιτε γιατί του εχετε δώσει ανάλογα ερεθίσματα, εχετε λύσει το μισό σας πρόβλημα. Ηρεμήστε, κόψτε τη γκρίνια και προσπαθήστε να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας.

Μήπως το παιδάκι σας γκρινιάζει γιατί κάτι θέλει να σας πει; Mήπως δεν περνάει καλά στο σχολείο ή τις ώρες που λείπετε και το αφήνετε στο σπιτι με τη γιαγιά ή τη μπέιμπι σίτερ; Αυτές είναι σκέψεις που πρέπει να σας προβληματίσουν και να τις σκεφθείτε διεξοδικά. Μιλήστε με τη γιαγιά, τη μπέιμπι σιτερ ή οποιον το κρατάει τα πρωινά. Αν μπορείτε γυρίστε στο σπιτι νωρίς να δείτε η ίδια τη συμπεριφιρά όλων, όσο λείπετε, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό.

Ακόμη, μπορεί να έχετε τα απογεύματα σας τόσο πολύ φορτωμένα που το μικρό σας αγγελούδι να νιώθει ότι του λείπετε. Κι αυτο δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο πρόβλημα για ένα παιδάκι 2, 3, 4 χρονών. Τα νήπια έχουν τα δικα τους προβληματα ανακάλυψης και εξερεύνησης του κόσμου, και του κόσμου τους. Σας θελουν εκεί. Οταν είστε στο σπιτι λοιπόν, μιλήστε με ηρεμία, δώστε του χρόνο. Αφιερώστε ποιοτικό χρονο για το μωρό σας. Θα μεγαλώσει πριν το καταλάβετε και δε θα μπορείτε να κανετε τίποτα για να γυρίσετε τον χρόνο πίσω.

Και κάτι άλλο... Μήπως είστε εσείς αγχώδεις; Aν το μωρό σας ζει μέσα στο άγχος, αν βλέπει τους γονείς του να τρέχουν σα τρελλοί, μέσα σε πανικό όλη τη μέρα, δε θα είναι ηρεμο προφανώς. Μήπως πρέπει να ρίξετε λιγο τους ρυθμούς σας;

Οσο για τις ώρες της κρίσης...
Προσπαθήστε να το προετοιμάζετε για τυχόν απρόσμενες καταστάσεις, όπως, για παράδειγμα, κάποια αλλαγή στο χώρο ή επίσκεψη, ώστε κι αυτό να νιώθει πιο ασφαλές.
Αποφύγετε τους χαρακτηρισμούς και τις ταμπέλες και μην διακωμωδείτε την κατάσταση, γιατι απλώς θα το κανετε να νιώθει ότι το υποτιμάτε.
Προσπαθήστε να ακούσετε τι σας λεει. Δώστε του χρονο.
Μην υποκύπτετε εύκολα στην γκρίνια του γιατι θα γίνει χειριστικό και θα σας ..χορεύει στο ταψί. Βοηθήστε το να καταλάβει πως με το να γκρινιάζει δεν θα καταφέρει όλα όσα φαντάζεται. Αν πάλι κουράζεστε από την ασταμάτητη γκρίνια και τα τσιριχτά κλάματα, πάρτε το χρόνο σας και προσπαθήστε να ηρεμήσετε, χωρίς να νιώθετε ενοχές.
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας και αγνοήστε το όταν γκρινιάζει. Μην αρχίσετε να ουρλιάζετε και να ξεσπάτε σε ό,τι βρείτε μπροστά σας, όσο κοντά κι αν είστε στα όρια σας..
Πείτε μια ιστορία. Φτιάξτε μια φανταστική ιστορία για ένα παιδάκι που γκρίνιαζε και κανείς δε μπορούσε να το καταλάβει μέχρι που ο ήρωας ηρέμησε και μπορούθσε να συνεννοηθεί με ηρεμία. Διανθίσε τη ανάλογα με όσα συμβαίνουν σπίτι σας. Δε χρειάζεται να κάνετε την παρομοίωση εκείνη τη στιγμή που λέτε το παραμύθι, αλλά θυμίστε του την ιστορία με τον μικρό ήρωα, την επόμενη φορά της κρίσης.

Να θυμάστε το εξής: Πρέπει να του μάθουμε τι σημαίνει «συμβιβάζομαι», «προσπαθώ», «κάνω υπομονή», γιατι διαφορετικά κανείς δεν θα θέλει να το κάνει παρέα… Οι συχνές συζητήσεις, η επικοινωνία, ο χρόνος, είναι το «κλειδί» για να αρχίσει σιγά-σιγά το μικρό μας να καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει και πώς. Και φυσικά, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας τον χαρακτήρα του παιδιού σας. Εσεις ξέρετε καλύτερα τα κουμπιά του και τον τρόπο να πετύχετε τον στόχο σας!

Πηγή: www.mothersblog.gr