Δεν είναι ακόμη σαφείς οι υποκείμενες αιτίες που συνδέουν τις δύο διαταραχές του εγκεφάλου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστήμονων όμως, ευθύνονται παράγοντες όπως η φλεγμονή, η κληρονομικότητα και η «κακή» επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

Η διπολική διαταραχή επηρεάζει περίπου 5,7 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ και έχει σοβαρές επιπτώσεις στη συντριπτική πλειοψηφία των πασχόντων, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διαταραχή της διάθεσης.

Οι επιπτώσεις του Parkinson από την άλλη, δεν θεραπεύονται και οι επιπλοκές της νόσου αποτελούν τη 14η κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ.

Οι ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο Βετεράνων της Ταϊπέι στην Ταϊβάν ελπίζουν ότι η αποκάλυψη της σχέσης μεταξύ των δύο σοβαρών διαταραχών μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση και την πρόληψή τους.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν 56.000 ανθρώπους που είχαν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή την περίοδο 2001-2009, και 224.360 ανθρώπους που δεν είχαν διαγνωστεί με τη διαταραχή μέχρι το 2011. Οι επιστήμονες εντόπισαν σαφείς διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.

Το ποσοστό των πασχόντων από διπολική διαταραχή που ανέπτυξε τη νόσο Πάρκινσον, ήταν επταπλάσιο συγκριτικά με το ποσοστό των μη πασχόντων από τη διαταραχή.

Για την ακρίβεια, το 0,7% των διπολικών ακολούθησαν φαρμακευτική αγωγή για Πάρκινσον, ενώ για τους μη πάσχοντες από διπολική διαταραχή το ποσοστό ήταν 0,1%.

Ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης ήταν ότι οι πάσχοντες από διπολική διαταραχή, όχι μόνο εμφάνισαν Πάρκινσον, αλλά τα συμπτώματα εκδηλώθηκαν πολύ νωρίτερα.

Ο μέσος ασθενής με Πάρκινσον χωρίς διπολική διαταραχή διαγνώστηκε στην ηλικία των 73 ετών, ενώ όσοι είχαν διπολική διαταραχή διαγνώστηκαν σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα, στην ηλικία των 64 ετών.

Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι με πιο βαριάς μορφής διπολική διαταραχή, μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στη νόσο Πάρκινσον.

Όσοι έπρεπε να νοσηλευτούν λόγω διπολικής διαταραχής, ήταν πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο Πάρκινσον. Επίσης, όσο συχνότερα νοσηλεύονταν για διπολική διαταραχή, τόσο πιθανότερο ήταν να αναπτύξουν Πάρκινσον.

Το 3% των διπολικών ατόμων που νοσηλεύονταν πάνω από δύο φορές τον χρόνο, είχαν εξαπλάσιο κίνδυνο, ενώ όσοι νοσηλεύονταν 1 ή 2 φορές φορές τετραπλάσιο κίνδυνο να αρχίσουν να χάνουν τον έλεγχο των κινήσεων συγκριτικά με τους μη πάσχοντες από διπολική διαταραχή.

Ελάχιστες μελέτες έχουν εξετάσει τη σύνδεση των διαταραχών διάθεσης και της νόσου του Πάρκινσον. Αρκετές όμως έχουν εντοπίσει σχέση της κατάθλιψης και του Πάρκινσον.

Στην πραγματικότητα, η κατάθλιψη θεωρείται ακόμη και προειδοποιητικό σημάδι του Πάρκινσον, επειδή αλλάζει τη χημεία του εγκεφάλου.

Όπως με την κατάθλιψη και το Πάρκινσον, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ρίζες της διπολικής διαταραχής μπορεί να βρίσκονται στη φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Neurology.